Carmina

Di Fulvio Gagliardi

Lingua Latina lingua omnium mundi permultos annos fuit. Postea, dialecti eius paulatim emerserunt et ipsae linguae factae sunt. Pulchrum esset linguam Latinam iterum pro Europaeo habere...
Hic liber versuum scriptus est ad hanc linguam nobilem revocandam. Nihil melius quam poetica ad hoc se commodaverit.
Poema e verbis conficitur, imagines construuntur, metaphorae accedunt, et allegoriae generantur. Poetica quaedam in eo musicae qualitates habet ac notiones efficacius quam prosa deferre potest. Poetica saepe in silentio nascitur et affectiones et ideas quae affectiones excitant efficit, imaginationem excitat et lectorem mystice suspensum relinquet.
Carmina affectos ita sponte transfundunt ut non opus sit eruditus esse ad eas animo comprehenda.
Quisque poeta suam viam poeticam obit, quae evadit esse iter internae inventionis et aliquid, extra voluntatem eius, eum impellit. Iter occultarum passionum facit, quas in lyricos infundit, res diversas ab eas qui circumfunditur creando. Poema novas res exhibet, extra mundum independentes et ab omni alia re quam ipsa disiuncta, facit verum quod non existit, mirifica efficit et vitam suam dat eique oculos tremiscit voluptatis aperiens.
 

• Lingua: Italiano
• Editore: Elison Publishing
• Data di uscita: 15 apr 2022
• ISBN: 9788869633072

Anteprima del libro

Fulvio Gagliardi

CARMINA

Elison Publishing

© 2022 Elison Publishing

Tutti i diritti sono riservati

www.elisonpublishing.com

ISBN 9788869633072

Indice

MARIS POEMATA

Nocte mari

Solis occasu

Et vivere

Cogitationes

Mare et anima

Cogitationes nocturnum

Silentium in mari

Fluctus equitatio

Vadit navis

Longinquae memoriae

Mare

Sola navicula

Fieri potest

Mare carum habeo

Si evanesceret mare

Canticum maris

Caeruleum mare

Difficile mare

Dulcedo vitae

Velum

TEMPUS ANNI CARMINA

Maestitia

Derium verni

Dulces blanditiae

Hiemale tempus

Autumnus

Novembris

Aestiva tempora

Tempus vernum

Cupiditas aestatis

Magicae solis occasum

Aestas somnium

GRAVIS MORBI CARMINA

Pestilentia

Bisextus annus

Relegati

Tempus covid

Somnium

Finis

Virus

Crudelis ludus

Incubus

Oblivio

Nectar

Spes

Fidens spes

Ad lucem

Vitam non degere in praeteritum

Habeas fidem

Quondam ero

Finis vel initium?

Bestia

TRISTIA ET INFERNA POEMATA

Hospitalis locus

Ubi est mater mea?

Anima

Fatum

Venisti ad me

Aliquis intra te

Inferi

O mors

Mors non admonet

Donum pacis

Insula vitae

Adsum!

Noli me auferre

Tempus mori

AMORI POEMATA

Suspenso animo exspectatio

Non memini amplius

Prandium sine te

Amor et creatio

Disparuit amor

Amor supremum

Amor sine tempore

In silvam

Memoria tui

Vellem

Accipite me manu

Amori nati sumus

De te obliviscar

Serum est

Iustus es somnium

Amor

Tu

Uxori mei

Mater

Dormiens uxor

Ultima fabula

CETERA CARMINA

Quies

Infelix patria

Stultitia

In noctem

Oculi

Occulta carmen

Ventus me tolle

Sicut flumen

Sexaginta

Ignosce mihi

Sonitus silentii

Lacus memoriarum

Illusio

Sensus culpae

Reverte sicut puer

Tristitia

Memoriae

Alieni

Illic’

Terra abusi

Senex et fenestra

Gratia

Robur terrae

Ode ad vinum friulianum

Senex ac vinum

Memoriae II

In Concordia cum mundo vive

Inaniter vivere

Vive sicut ius

Si essem

Indiges cor

In aeternum es

Intima occursatio

Sidera

Ante

Maeror

Superbia

Arrogantia

Homo in cosmo

Paulum fide

Amicus cordis

Fragilitas generis humani

Narra mihi

Gratias agant

Memoria amara

Si haberes …

Laetitia

Italia

Magis mundi

Prospect

Remoti horizontes

Amicus perditus

Vului mutare mundum

Hodie vel cras

Vesperi

Veteres quaestus

Memoriae III

In carcere inclusus

Sidera

Pax

Avorum domus

Terra mea

Albe flos

Crepusculum

Agricola

Rationum summa

Odium

Somnium sufficit nobis

Mea penny

Omne ens habet tempus suum

Fatum

Nox

Vitae tempus

Dulcedo corporis

Migrantes

Jihad

Ad finem pervenit

Mater terra

Urbis meae

Lux animae

L’AUTORE

MARIS POEMATA

Haec carmina relationem maris et hominis, inter ambitum marinum et animi sensum, describere conantur. Poesis est persaepe brevis analysis sensuum animae humanae ac sensuum quos naturae pulchritudo ac praesertim mare inspirare potest.

§§§

NOCTE MARI

Est vespera

e navi horizontem observo.

In prora admiror mare

et tenebrae eam absorbent.

Motum fluctu navigo

cum frigore venti in facie.

Ubique circa me

silentium regnat.

Nocte piscatores

in alto mari deerrare.

In litore procul

arena domus evanescunt.

Lineamenta aquae et maris

in tenebris pereuntes.

Nox atra vestitur,

vix audiuntur fluctus maris.

Solum manes

insidiantur diem.

§§§

SOLIS OCCASU

Ex blue fluctus

alba spuma erumpit.

A osculum, amplexus

deinde in aquam currit.

Sol moriens

cum ultimis splendidis radiis

picta in caelo creat …

A facies e nubilus emergit.

Distantibus aquis

otiosi navis cunctatur.

Carmina longinquas memini

memorem tuam pulchritudinem.

Suspiria repleta odore maris

evanescunt in solis occasum.

Me spirat ventus,

eum ferre non possum.

§§§

ET VIVERE

Mare in fluctibus iis

quae fugent sine pose,

cordi misit

concordes nuntios.

Memoria transitoriorum temporum,

melancholy plena anima mea

et suspensus animus

in susurro flucti.

De aurea harena

expecto meam navem

dum mare in horizonte

igneum solem haurit.

In fluctu

quod susurrant amorem et fidem

hodie post longum tempus

volo vivere.

§§§

COGITATIONES

Animus meus

similis navis

natantis in mare temporis.

Momenta peractorum,

remotas memorias

mare inspirat …